Categorie: 2015 – 2016

Wie is Mieke eigenlijk? Nou kijk, Mieke is degene die zich bezighoudt met je toetsenadministratie. Dan word je naar het kantoortje geroepen en dan zegt ze: ’’Is het niet eens tijd om een toets te gaan maken, want je hebt van wiskunde nog steeds geen toets gemaakt.’’ Oh, en als je een toets hebt gemaakt,… Lees verder Dit is een blogje over Mieke

Vaste prik: elke schooldag, kwart voor zes: “Mirtes groepje zit hier!”, “Pieter claimt het middendek!”. Mentorbespreking. Alle leerlingen bespreken de lesdag in groepjes met hun mentor. Wat ging er goed? Wat ging er niet zo goed? Waar komt dat dan door? Loop je achter op je eigen planning? Hoe voel je je eigenlijk? “Bah, moet… Lees verder Kwart-voor-zesje

Zoals sommigen thuis bijhouden, zijn we bijna thuis: dit betekent dat we door het Kanaal varen. In het Kanaal werkt het allemaal een beetje anders dan op de oceaan,  want wat betekent het Kanaal? Dat we *** eens een keer goed moeten sturen, omdat we anders op een op een ferry of passerende tanker zitten.… Lees verder Het nieuwe sturen

Aan boord van de Regina Maris word je helemaal in het diepe gegooid en weet je in het begin nog helemaal niks: koken, wc’s schoonmaken en nog veel meer dingen, dat deed mama altijd voor je. Hier doen wij alles zelf en dan ga je de dingen van thuis erg waarderen. Zo weet ik eigenlijk… Lees verder Mama

Het begon allemaal om zeven uur ’s ochtends. Laura kwam mij wakker maken voor mijn keukendienst. Kort hierna vielen de eerste slachtoffers. Om half acht kwam Laura weer naar beneden om mensen wakker te maken voor het ontbijt. Voordat zij naar beneden ging, zei ze tegen mij en Floor dat wij de klok een uur… Lees verder Classic 1 april

Ja hoor. Het moment is daar. Ik mag voor de allerlaatste keer een blogje schrijven. Iets waar we altijd zo naar uitkeken, voor de al-ler-laatstekeer iets doen. Dan is het best moeilijk om een gepast onderwerp te vinden. Ga je voor een blogje over eten, of de wacht, of ga je voor een expeditieverslag? Over… Lees verder Mijn allerlaatste blogje

Ik heb geen sokken meer. Het grootste deel van de reis had ik daar geen last van, want ik droeg toen nauwelijks sokken. Ze lagen toen altijd keurig netjes in mijn sokkenzakje, maar sinds het weer kouder is – en ik niet meer de hele dag op mijn slippers loop – moet ik altijd het… Lees verder Sokken

Op 2 april had ik van 5 tot 9 wacht. Volgens het weerbericht zou de wind die dag toenemen tot windkracht 7. Maar nee, hij was sterker op komen dagen. “Dit is een kleine windkracht 9”, zei Sam (stuurman). Daarbij was de deining ook heel hoog, wel 8 meter. Op een gegeven moment keek ik… Lees verder De golf

Ik ruik het al. De wind tilt de geur over de zee en brengt dit naar mijn neusgaten en laat mij er naar smachten. Het is het enige waar ik aan kan denken. Dat overheerlijke gerecht die een keukenprinses maakt en mijn buik goed laat voelen en mijn hart verwarmt. Iedereen weet waar het over… Lees verder Overheerlijk lekker

Bart en Júlia hadden voor ons geregeld dat we konden zeilen in kleine zeilbootjes! Maart en ik hadden bedacht dat het een geweldig idee was om samen in een laser te stappen. We hadden beide nog nooit gezeild in een klein bootje… Uiteraard stimuleerde iedereen dit, ze wisten natuurlijk dat dit een ramp ging worden.… Lees verder “Eerste” zeilervaring