We waren bezig met brassen, op een driemaster, tijdens School at Sea, op de Atlantische Oceaan. Een paar mensen uit de salon hielpen ons, in hun T-shirtjes. Wijdbeens meebewegend met de vier meter hoge deining stonden we de laatste lijnen op te schieten toen iemand ineens heel hard: ‘WATUUUR!’ schreeuwde. Links van mij sprintte een… Lees verder WATUUUR!

Al de hele dag gaat het schip aardig heen en weer. Ik heb een schooldag, dus ik merk hier niet zo veel van als de wachten aan dek. Wel vermaken we ons binnen met het feit dat er soms vloedgolven op de ramen klappen. Het hele gangboord wordtan overspoeld en het water loopt weg over… Lees verder Alles of niets

Eergisteren zijn we vertrokken van onze laatste (geplande) bestemming en nu varen we het laatste stukje over de Atlantische Oceaan. We zijn op weg naar huis en iedereen weet het, al wil niemand er iets over horen. Als er wordt gezegd dat we nog maar zoveel dagen hebben, wordt dat gevolgd door een collectief gesteun… Lees verder Jongens, besef even…

Toen ik wacht had van één tot vijf in de middagagen we een schip richting ons varen. Niks aan de hand hoor, dat gebeurt zo vaak. Eén SaS’er zei opeens dat hij wel heel dichtbij zou komen, namelijk één of twee mijl. Dit was niet de enige informatie die hij ons gaf, het was ook… Lees verder Yang Ming

Tijdens het ontbijt kwam Sam zeggen dat we ons moesten voorbereiden op slecht weer, veel mensen slikten daarom bij de lunch maar een zeeziektepilletje. Ik niet, ik heb namelijk bedacht dat zeeziekte alleen maar psychisch is en dat ik dus gewoon besluit niet zeeziek te worden. Bij het uitvaren gingen de meeste mensen kijken, dit… Lees verder Slecht weer, of nee, toch niet

Het was iets van 02:00 uur ’s nachts toen ik wakker werd van geroezemoes in mijn hut. Ik wist niet precies wat het was, dus draaide ik me om om weer verder te slapen. Ik voelde opeens een stift op mijn gezicht. Ik wist niet wat er aan de hand was, dus het moment dat… Lees verder 1 april honing op de bril

Gisteravond kregen we een ‘salonnetje’ (een toespraak in de salon) waarin we te horen kregen dat we vermoedelijk de volgende ochtend de solobivak zouden houden. De solobivak houdt in dat we allemaal afgezonderd worden, verdeeld over een paar heuvels. Je mag niks meenemen met de solobivak behalve een leesboek, een lampje, een kladblok met pen… Lees verder Solobivak

Vroeg in de ochtend stond ik alweer met twee anderen in de keuken om het ontbijt klaar te maken. Na een mededeling van Sam veranderden de plannen en ging ik samen met negen anderen fietsen over het eiland. Na een lange tijd geploeterd te hebben, met de steile hellingen en de wedstrijdjes naar beneden, eindigden… Lees verder Sportend de Azoren verkennen

Een traditie van alle zeevaarders die in Horta komen, is om een kadeschildering te maken. Een kadeschildering maken is niet alleen leuk, maar geeft ook de zekerheid om weer veilig thuis te komen. Daarom is het natuurlijk ook een traditie van School at Sea om een kadeschildering te maken. Gelijk om 09:00 uur ’s ochtends… Lees verder Schilderen op de kade

Vandaag zijn we eindelijk aangekomen in Horta, op het eiland Faial (Azoren). De scheepsovername was in de ochtend afgelopen en ik was de gelukkige om keukendienst te hebben. Terwijl iedereen, ’s ochtends vroeg druk op het dek bezig was, stond ik rijstepap te maken. Na al die lekkere ontbijtjes van de scheepsovername zag ik wel… Lees verder Spange chapssss