Categorie: 2018 – 2019

Vandaag werd ik wakker uit een diepe slaap met een geweldige droom over eenhoorns en regenbogen, tot ik op keek en me kapot schrok… Ik staarde recht in de lens van een camera. Ik zal je zeggen, ’s ochtends zie ik er niet goed uit. Ik kleedde me snel om en liep naar de eetzaal,… Lees verder Filmdag

Toen ik om 12:40 uur uit mijn bed werd getrokken voor de wacht, kreeg ik als kledingadvies: doe alles aan wat je hebt. Dit paste helaas niet onder mijn zeiljas, dus ik nam genoegen met twee paar sokken, thermokleding, joggingbroek, zeilbroek, shirt, trui, softshell en zeiljas. Ik kwam aan dek en merkte gelijk dat het… Lees verder Windkracht acht, niet gespaard

Toen ik daarnet afval aan het knippen was, liep plots heel mijn wacht van het bovendek naar het voordek. In eerste instantie leek het erop dat ze een zeil gingen weghalen, tot plots iemand een tussenstop maakte in de salon. In de plaats van de verwachte: ‘Wie helpt er mee met zeil weghalen?’, riep die… Lees verder Orka-alarm!

We waren bezig met brassen, op een driemaster, tijdens School at Sea, op de Atlantische Oceaan. Een paar mensen uit de salon hielpen ons, in hun T-shirtjes. Wijdbeens meebewegend met de vier meter hoge deining stonden we de laatste lijnen op te schieten toen iemand ineens heel hard: ‘WATUUUR!’ schreeuwde. Links van mij sprintte een… Lees verder WATUUUR!

Al de hele dag gaat het schip aardig heen en weer. Ik heb een schooldag, dus ik merk hier niet zo veel van als de wachten aan dek. Wel vermaken we ons binnen met het feit dat er soms vloedgolven op de ramen klappen. Het hele gangboord wordtan overspoeld en het water loopt weg over… Lees verder Alles of niets

Eergisteren zijn we vertrokken van onze laatste (geplande) bestemming en nu varen we het laatste stukje over de Atlantische Oceaan. We zijn op weg naar huis en iedereen weet het, al wil niemand er iets over horen. Als er wordt gezegd dat we nog maar zoveel dagen hebben, wordt dat gevolgd door een collectief gesteun… Lees verder Jongens, besef even…

Toen ik wacht had van één tot vijf in de middagagen we een schip richting ons varen. Niks aan de hand hoor, dat gebeurt zo vaak. Eén SaS’er zei opeens dat hij wel heel dichtbij zou komen, namelijk één of twee mijl. Dit was niet de enige informatie die hij ons gaf, het was ook… Lees verder Yang Ming

Tijdens het ontbijt kwam Sam zeggen dat we ons moesten voorbereiden op slecht weer, veel mensen slikten daarom bij de lunch maar een zeeziektepilletje. Ik niet, ik heb namelijk bedacht dat zeeziekte alleen maar psychisch is en dat ik dus gewoon besluit niet zeeziek te worden. Bij het uitvaren gingen de meeste mensen kijken, dit… Lees verder Slecht weer, of nee, toch niet

Het was iets van 02:00 uur ’s nachts toen ik wakker werd van geroezemoes in mijn hut. Ik wist niet precies wat het was, dus draaide ik me om om weer verder te slapen. Ik voelde opeens een stift op mijn gezicht. Ik wist niet wat er aan de hand was, dus het moment dat… Lees verder 1 april honing op de bril

Gisteravond kregen we een ‘salonnetje’ (een toespraak in de salon) waarin we te horen kregen dat we vermoedelijk de volgende ochtend de solobivak zouden houden. De solobivak houdt in dat we allemaal afgezonderd worden, verdeeld over een paar heuvels. Je mag niks meenemen met de solobivak behalve een leesboek, een lampje, een kladblok met pen… Lees verder Solobivak