De terugweg is echt begonnen. Het weer is anders, kouder, grijzer, wispelturiger. De oceaan heeft een donkerdere kleur gekregen en de zon, ook al schijnt die nog zo heerlijk, warmt de deelnemers aan boord een stuk minder snel op.
De wind is gunstig. Het is nu eerst nog even wennen met weinig wind en dan vanaf vanavond, als er wat mijlen naar het noorden zijn gevaren, kunnen we voor de wind met vol tuig varen. Recht op de Azoren af! In een rechte lijn is deze reis 1800 mijl. Maar door wisselde winden gaat dit niet altijd in een rechte lijn. De komende veertien dagen zijn ze nog wel onderweg! En de wind, die zal ook langzaam toe gaan nemen, net als bij Laura gebeurde tijdens School at Sea jaar 2015/2016
De oversteek is bij deze dan echt begonnen. Spannend!!
Martin vertelde dat het weer niet altijd even goed zal zijn. We moeten ons dan ook vaker aan de veiligheidslijn koppelen. Zoals de stuurmannen het zeggen: het echte zeilen is begonnen! We moeten veiligheidsmaatregelen nemen: ramen dicht in de salon, waterdichte deuren dicht (anders komt er overal water) en overal waar je kijkt liggen antislipmatjes. Ook in de hutten moeten maatregelen genomen worden: alles moet zeevast staan.
Nadat we dit alles hadden gedaan, ging de motor aan en al snel werd “Schoener!” geroepen. Het schoener ging omhoog en binnen een half uur waren we al aan het zeilen. De wind was zondag nog rustig en lekker relaxed.
Dat was van korte duur. De volgende dag hadden we dertig knopen wind. Heel gaaf!
LAURA
Onderstaande video is van de 13:00-17:00 // 01:00-05:00 wacht van School at Sea jaar 2018/2018
Tijdens School at Sea jaar 2019/2020 heeft Tijl een hele belangrijke reden om op de Azoren te willen zijn!
Vandaag was het weer zover, de dag van vertrek. We lieten Bermuda achter ons en gingen op weg naar onze laatste officiële bestemming voordat we terug naar Nederland gaan. Rond 11:00 uur ’s ochtends vertrokken we. Daarvoor moesten de wachten alles klaarmaken, de keukendienst zich voorbereiden en moest alles, maar dan ook alles, zeevast gezet worden. We zijn dan wel niet meer in de Bermudadriehoek, er gaan waarschijnlijk golven komen die gelijk zijn aan de golven in dat gebied.
Nu zijn we op weg naar de Azoren. Veel mensen hebben er zin in: we gaan een kadeschildering maken én we kunnen weer gebruik maken van een Europese telefoonbundel! Dat betekent dat we geen WiFi-hotspots meer op hoeven te zoeken. De oversteek duurt rond de twaalf dagen, de zeilfanaten hebben zin om weer fanatiek het schip te besturen, de scholieren gaan hard aan de slag om toetsen te maken en de zeezieken? Die bereiden zich mentaal alvast voor!
Tijl
Andrea van School at Sea jaar 2018/2019 weet een echte SaS dag samen te vatten:
Vandaag had ik mijn eerste wacht sinds we van Bermuda vertrokken zijn. Ik zit in de negen tot één wacht, dus ik had de hele dag aan school gewerkt. Vandaag heb ik twee opdrachten ingeleverd, namelijk voor Nederlands en levensbeschouwing. Vanmorgen werd er tijdens school geroepen dat er dolfijnen te zien waren. Veel mensen renden gelijk naar buiten, maar al snel kwam iedereen weer naar binnen. Het was weer een ‘Oh nee… toch niet’-momentje. Later tijdens de wacht zagen we wel dolfijnen, maar ze waren al snel verdwenen. Tijdens de wacht voeren we op de motor. Er was niet heel veel wind en de wind kwam recht van voren. We kunnen niet tegen de wind in varen, dus daarom moest ‘de brommende kachel’ aan. Het was best wel lekker weer, dus we hebben de hele wacht buiten gezeten. Ook heeft iedereen een tijdje aan het roer gestaan natuurlijk. De maan was enorm helder, wat heel mooi was om te zien. Naast onze normale klusjes, namelijk de toiletten en de gang schoonmaken en de groenten keren, hebben we niet zo heel veel gedaan. Het was gewoon een hele gezellige en rustige wacht. Nog ruim 1600 zeemijl en dan zijn we alweer op de Azoren!
Andrea
