Ewaja* alweer de laatste en de meest stressvolle dag van de eigen reis. We begonnen de dag wat later dan normaal. Na het wakker worden hebben we onze tassen ingepakt en zijn daarna op zoek gegaan naar een leuk plekje om te ontbijten Dit was niet heel makkelijk omdat we in een wat minder toeristische buurt in Panama City sliepen. Uiteindelijk hadden we een bakkerijtje gevonden en zijn we daar naartoe gelopen en hebben we een omelet met een croissantje gegeten. Daarna terug naar het hotel, onze spullen inpakken en naar de Albrook mall vertrekken. Daar hebben we even gezeten, rondgelopen en we zijn het groepje van Maartje nog tegengekomen.
De mall hadden we inmiddels ook wel gezien dus zetten we de terugreis via Sabanitas naar Portobelo in! In Sabanitas vroeg een mede-SaS’er of iedereen zijn paspoort nog had, ik keek in mijn fannypack en… er zat geen paspoort meer in! Ik gooide alles op de grond en begon mijn tassen helemaal uit te kammen, daypack niks, backpack niks, supermarkttas niks. Oh shit. We gingen naar binnen bij een supermarkt en mijn tas werd nog beter binnenstebuiten getrokken. Mark had ondertussen Sam aan de telefoon. Toen gaf Mark de telefoon aan mij en Sam zei dat als mijn paspoort echt weg was ik waarschijnlijk naar huis zou moeten vliegen en dus even heel goed moest zoeken en moest nadenken.
Gelukkig hadden twee mede SaS’ers ondertussen gebeld met het hotel en met hulp van een supermarktmedewerker te horen gekregen dat mijn paspoort daar was gevonden. Dus we moesten met het hele groepje weer naar Panama City. In Panama City gingen we met zijn zevenen in de taxi. Ik ging het hotel in en kwam er weer uit met mijn paspoort. Ik ben die vrouw echt heel erg dankbaar, eigenlijk iedereen die me heeft geholpen.
Toen hebben we avondeten gekocht en een hamburger voor Sam. Ineens zagen we het groepje van Jirri op het busstation. Heel erg gezellig want we hadden samen ook de allerlaatste bus naar Sabanitas! In de bus naar Sabanitas heb ik met wat mensen van het andere groepje bijgepraat over de eigen reis en heb ik mijn avondeten gegeten. We hadden alleen nog een probleem, de bussen van Sabanitas naar Portobelo waren al gestopt met rijden want het was al rond half acht. Gelukkig had een mede-SaS’er op een en of andere manier een taxibusje voor maar $5 per persoon geregeld. Het laatste stuk rijden was wel prima, harde muziek en we waren net op tijd bij de afgesproken plek, hier hebben we even bijgepraat en toen weer terug naar de boot.
Het was een stressvolle dag waarbij ik dacht dat ik nu al naar huis zou moeten, maar gelukkig ben ik er nog!
Laters,
Thijmen
*ewaja (SaS-taal) – Tsja, nou ja