Ik werd wakker tussen de palmbomen met mijn hutgenoten, uitkijkend over de Caribische zee met de Thalassa voor ons. Het voelde alsof ik nog steeds in mijn droom zat want zo zag het er zeker uit. Niemand wist hoe laat het was dus we keken met z’n allen naar de zon. We gokten dat we rond half tien wakker zijn geworden. Iedereen was natuurlijk niet al te vroeg op want de avond ervoor hebben we het laat gemaakt rond het kampvuur en ik ben met mijn groepje nog laat in de avond gaan zwemmen onder de sterrenhemel. Er was zelfs zeevonk! Wauw, wat was dat een magische belevenis. Wat zou deze dag ons brengen?
Vandaag was de laatste dag van de survival. Dat betekent dus het hele kamp weer opruimen, alle dode bladeren die we hebben gebruikt voor de hutten opbranden en alle spullen zandvrij maken. Het eiland moest er precies hetzelfde uitzien als hoe we het hebben aangetroffen en een heel eiland opruimen gebeurt niet zomaar. Iedereen was vandaag wel bezig met iets, van je tas weer inpakken tot de grond aanharken. Na drie dagen man (m/v/x) versus natuur, elke maaltijd met je vingers eten uit een kokosnoot en niet douchen kwam Sam ons ophalen in de bijboot. Alle spullen werden nog een keer afgespoeld en uitgeklopt. We hebben drie dagen lang alleen maar rijst, gefrituurde deegballen, kokosnoten, uien en bonen gegeten (zwaar hoor 😉 , red.) en er waren allemaal blije gezichten toen we het avondeten zagen. Er stond een heerlijk maaltje voor ons klaar, gemaakt door de keukendienst en Ietje (een van de eigenaars van het schip die op bezoek is). Alle magen werden goed gevuld en de eerste hangmatten werden opgehangen op het dek.
Morgenvroeg vertrekken we naar Portobelo en daarmee is er opnieuw een hoofdstuk van de reis afgesloten: goodbye San Blas!
Max K