De dag van aankomst voelde enigszins als een heel vanzelfsprekende en normale dag. Tijdens mijn wacht kwamen elke tien minuten wel wat leerlingen op de monitor kijken op welk tijdstip we aan gingen komen. Verder was mijn wacht een (relatief) normale wacht, behalve toen er veel marifoonoproepen kwamen vanuit Bermuda over de aankomst. ‚
Na mijn wacht ben ik met de keukendienst gaan chillen. Op een gegeven kwamen we op het idee om een gehaktbal te maken voor matroos Alex. Hij was 50 geworden op Cuba en is een echte ’meatlover’, maar de keukendienst van die dag had hem een fruitsmoothie gegeven, die overigens erg lekker was. Wij wilden hem een kado geven dat hij wel….. tja hoe zeg je dat? Dus we hadden hem een heerlijke gehaktbal gegeven en zijn bord gedecoreerd met zijn lievelings-maggiesaus en een shagje erbij. Hij was dolblij! Ondertussen was Bermuda al heel duidelijk te zien en ging ik met een mede-SaS’er de mast in. De deining was niet te harden en de mede-SaS’er werd misselijk dus we gingen maar naar beneden. We waren echt al heel dichtbij dus we besloten de wacht te helpen. Samen met een andere SaS’er pakte ik de binnenkluiver in, maar eigenlijk hebben we toen vooral gechild en genoten van het prachtige uitzicht.
Het werd nog indrukwekkender toen er een loods aan boord kwam, terwijl we aan het varen waren. Hij sprong van zijn eigen boot bij ons aan boord terwijl we acht knopen voeren. Hij zou ons „helpen“ om aan te meren in St. George. Veilig aangekomen moesten de mede-SaS’er en ik alsnog de binnenkluiver inpakken.
Daarna hebben we lekker rondgelopen op de kade en mochten we twee films kijken in de avond. Veel mensen waren al in slaap gevallen tijdens de eerste film. Ik heb heerlijk geslapen die nacht in een bed waar ik niet uitrolde.
Roemer