Het eerste wat mij opviel aan het dorpje waar de Rastafari wonen, was de prachtige rivier die erlangs stroomt. Hij is zo mooi, omdat hij vol met rotsen ligt. Allemaal hele mooie rotsen waar je op kan klimmen, langs kan klauteren, vanaf kan springen… je kon mijn klimmershart daarom ook horen zingen toen Eva ons vertelde dat we naar de waterval toe mochten. De enige weg naar de waterval was namelijk door de rivier heen. Het was een prachtige wandeling/klautertocht, en tegen de tijd dat we bij de waterval aan waren gekomen, was iedereen zeiknat.
De waterval zelf was ook echt supermooi. Al kon je er niet te lang naar kijken, want er vloog allemaal water in je gezicht door het geweld waarmee de waterval in de rivier stortte.
Maar het beste aan dit hele avontuur was wel de terugweg: toen mochten we namelijk dat hele parcours nog een keer doen!
Rena