Hoe een schooldag toch nog een feestje werd

31-12-2015 | 2015 - 2016

’s Ochtends vroeg staan we weer fris op om met volle motivatie te beginnen aan een schooldag. Wacht, schooldag? Op oudjaarsdag? Iedereen is toch maar aan zijn werk begonnen. Tot één uur, want het tropenrooster is ingegaan. Dus van twee tot vier hebben we heerlijk gesnorkeld bij een rif vlak naast het schip.

Bij terugkomst kregen we een presentatie over onze komende praktische opdracht over het slavernijverleden en toen werd de bel geluid. Jennifer zat heel chagrijnig voor de groep en iedereen zat te wachten op een preek over school of zo, wat bevestigd werd door een ‘ja jongens, ik ben er helemaal klaar mee, hè Pascal?’ Maar van een preek kwam niks terecht, want we waren klaar met de schooldag en kregen onze telefoons om naar huis te bellen. Iedereen ging als een malle opruimen zodat we mochten bellen en om half zeven zat iedereen klaar met zijn telefoon. Om zeven uur konden we mee aftellen met thuis, want toen was het twaalf uur in Nederland. Waren we er toch nog een beetje bij. Wij moesten nog vijf uur wachten, maar dat was geen probleem, want er was friet, oliebollen en een feestje! De vijf uur vlogen voorbij en voordat we het wisten stonden we af te tellen. Champagne in onze hand, 5..4..3..2..1! Op de pontjesbrug was een vuurwerkshow die we vanaf het schip konden zien en zelf hadden we ook wat vuurwerk. Weer eens wat anders, oud en nieuw met 30 graden!

TESS