Ondertussen zijn we al tweeëneenhalve maand aan boord van de Regina Maris. Iedereen is gewend aan het leven en de gewoontes hier. Maar nadat we vandaag een bezoek gebracht hadden aan het Kura Hulanda museum in Willemstad, Curaçao, hebben we een andere kijk gekregen op ons leven hier. We hebben in het museum een rondleiding gekregen over de Trans-Atlantische slavenhandel. We zijn hier tot de conclusie gekomen dat het leven aan boord van de Regina Maris wel verdacht veel lijkt op het leven op een 17-eeuws slavenschip.
De eerste stop was bij een grote bel op de binnenplaats van het museum. De gids vertelde dat als de bel wordt geluid, de slaven alles waar ze mee bezig waren moesten laten vallen en moesten verzamelen bij de bel. Het toeval wil nu dat dit bij ons aan boord precies hetzelfde gaat. Zelfs als je aan het douchen bent, moet je komen als de bel gaat.
Als iemand de regels overtreden heeft, moeten de medeslaven/-SaS’ers een straf geven aan de desbetreffende persoon. Wij doen dit door middel van de scheepsraad, de slaven hadden een verdeel- en heerspolitiek.
En als laatste overeenkomst varen wij precies dezelfde route als de slavenschepen vier eeuwen geleden ook voeren. De onderzoeksvraag van de volgende SaS-PO is: “In hoeverre is het leven aan boord van een 17e-eeuws slavenschip slechter dan op de Regina Maris nu?” Ik ben benieuwd naar de uitkomsten hiervan!
SOPHIE