Oh ja, ook hier is het bijna zo ver! Het heerlijk avondje zal ook op de Regina Maris niet overgeslagen worden. Het zijn bijzondere dagen, zo net voor 5 december. Al is het buiten rond de 30 graden, er hangt toch een mysterieuze sfeer in de lucht met veel gefluister, leerlingen peinzend en bijtend op een pen achter een stuk papier en mensen in de weer met verf, karton, en duct tape. Je kan het zo gek niet bedenken. Wie o wie heeft mijn lootje getrokken en wat zal ik krijgen!? Tot mijn groot genoegen zijn de leerlingen meer dan ooit bezig met poëzie, nooit was het juiste ritme en rijm zo belangrijk. Niet alleen de leerlingen zijn in de ban van het sinterklaasfeest, ook de bemanning is gezwicht. Het schrijven van het gedicht ging nog best voorspoedig. Na zo’n 2 maanden aan boord is het al mogelijk om de nodige plagerige anekdotes de revue te laten passeren. En dan rest nog: de surprise! Ehm…tja de surprise… Waar ga ik dat eigenlijk mee maken op zo’n schip? Op een gegeven moment zit ik met een oude wasmiddelfles, tape, wc-papier en een paar oude gerafelde touwtjes voor mijn neus. Tja, mijn fantasie blijkt toch wat minder ver te reiken dan bij de meeste leerlingen. Toch maakt deze soberheid het ook wel weer een van de meest bijzondere sinterklaasfeest-voorbereidingen die ik mee heb mogen maken. Weg van onze families en vrienden, zorgen we er samen voor dat we zelfs midden op de oceaan stilstaan bij dit puur Hollandse gebruik. De sfeer die in de lucht hangt wijst in ieder geval op een fantastisch feest. We zullen aan jullie denken in de bittere kou!
En geloof het of niet, bij Sint en Piet, die oude wasmiddelfles heb ik toch nog om kunnen toveren tot een puike surprise!
Anne (docent)