Ze kijkt naar de zee
En denkt aan de dag
De dag van verwondering
Waarop ze het schip voor het eerst zag
Alles was nog nieuw
Een zon die opging
Met brede stralen
Waar geen wolk over hing
Het leven was alsof
Ze even in een andere kamer was gestapt
En zo weer terug zou kunnen
Naar het leven dat ze aan haar laars had gelapt
Die tijd voelt nu zowel als een eeuw
Als één dag geleden
Met in de tussentijd
Hechte banden gesmeden
Nu is die kamer
Ver weg van het geheel
Een ijsberg die af is gedreven
En heeft beleefd oh zo veel
Dag na dag
Brengt de stroming het eind naderbij
Maar past de ijsberg nog
Aan het land erbij?
Ze kan het niet geloven
Zo meteen is het gedaan
Zo lang was het haar droom
Maar de zon is alweer onder aan het gaan
Er komt bijna een einde
Aan deze mooie dag
Ze is bijna bang voor
Wat de nacht brengen mag
Het al heus goedkomen
De zon komt wel weer op
Maar duurt dat te lang
Is de nacht een strop
INDIA