Normaal zijn wij te vinden op het schip of in de taxi’s en bussen waarmee we reizen. Maar omdat het eigen reis is hebben wij als groepje alles zelf in de hand. Zo zat het ook met de teugels van de paarden die we gingen rijden. Om vier uur vertrokken we vanaf onze prachtige casa om paard te gaan rijden. Mijn paard was een prachtig bruine merrie, die helaas op het eerste steile stuk naar beneden een beetje uitgleed. Maar toen ik er eenmaal op zat ging het in behoorlijk hard tempo draven. Het was erg leuk. We zagen koeien in de wei, reden eventjes over het spoor, zwommen in een waterval en zagen de zon al rijdend langzaam ondergaan. Een bijzondere ervaring, tot ik aan het eind echt heel moe was en mijn paard ook. Toen dacht ik wel kom op, ik wil d’r(-)af. En zodra mijn paard wat harder liep kwamen wij al snel terug bij het startpunt. Met trots stapte ik af, het was ons toch mooi gelukt om drieënhalf uur als cowboys en cowgirls door het leven te gaan.
Jasmijn