Daar gaan we dan: na zestien dagen op zee zien we eindelijk weer land. Dit onder leiding van Kapitein Foeken. Na 350 mijl was de scheepsovername ook klaar. De overname is subliem verlopen met eigenlijk geen fouten. Toch waren we me z’n allen nog niet toe aan het springen in het zoute water. Alles was dan wel dagen van tevoren geregeld, maar toch blijft het spannend om dan de baai in te varen. Gelukkig wisten we allemaal precies wat We moesten doen. Dit kwam omdat Wieske samen met de stuurmannen de diepte, de stromingen en het weer hadden uitgezocht. Ik moest bijvoorbeeld het anker uitgooien. Als het dan eenmaal is gelukt, is het echt een super gaaf moment en wanneer we dan echt stil liggen, weten we zeker dat we allemaal nog leven en dat het super succesvol was. Dat we met z’n allen nog leven komt omdat iedereen 200% gaf. Je kon aan alles zien dat mensen echt blij waren en dat iedereen veel meer betrokken was bij het varen. Het gaat veel dieper dan normaal wachtlopen, omdat je veel meer verantwoordelijkheden hebt dan normaal. Zo heb ik als bootsman alles moeten organiseren als het gaat om het zeilen. Dat deed ik samen met de andere bootsmannen. Terwijl als er normaal een manoeuvre is de bemanningsleden ons begeleiden. Dit alles zorgt ervoor dat het echt een moeilijk overtrefbare overname is geweest.
Nanne