Dat is waar we vandaag mee zijn begonnen. Iedereen heeft een nummer dat hij of zij voor het hele half jaar houdt. Dat is om te zorgen dat niemand overboord flikkert/tieft/mietert/pleurt (zoals onze kapitein zo poëtisch verwoordt) zonder dat we het merken. In een perfecte wereld zou dit zo gaan: “Een” “twee” “drie” “vier” “vijf” “zes” “zeven” “acht” “negen” “tien” “elf” “twaalf” “dertien” “veertien” “vijftien” “zestien” “zeventien” “achttien” “negentien” “twintig” “eenentwintig” “tweeëntwintig” “drieëntwintig” “vierentwintig” “vijfentwintig” “zesentwintig” “zevenentwintig” “achtentwintig” “negenentwintig” “dertig” “eenendertig” “tweeëndertig” “drieëndertig” “vierendertig”.
Maar nu in de realiteit: “EEN” “twee” “drie” “vier” “vijf” “zes” …. “wie gaat Kiki wakker maken?” “EEN” “TWEE” “drie” “vier” “vijf” “zes” “zeven” “acht” “negen” “tien” “elf” “twaalf” “dertien” “veertien” “……” “…um” “waar is vijftien?” “……………” “…oh ja, VIJFTIEN” “zestien” “zeventien” “achttien” “negentien” “twintig” “eenentwintig” “tweeëntwintig” “drieëntwintig” “vierentwintig” “vijfentwintig” “zesentwintig” “zevenentwintig” “achtentwintig” “negenentwintig” “dertig” “eenendertig” “tweeëndertig” “drieëndertig” “VIERENDERTIG”.
We tellen nu heel vaak om in de gewoonte te komen maar binnenkort als we echt vertrekken hebben we allerlei schema’s: wacht van 5 tot 9, 9 tot 1 en 1 tot 5, ploeg 1 begint met zeilen en ploeg 2 begint met school. Wasdag hebben we een keer in de week, keukendienst om de week, en even en oneven douchedagen. Dus dan zijn we minder vaak allemaal tegelijk in een plek. Nu hebben we wel nog heel veel vrije tijd maar met de lunch tellen we consequent en zijn we uiteindelijk altijd compleet.
Anna