Ik ben deze nacht wel tien keer wakker geworden doordat we zo hard op en neer gingen. Ik word van de ene kant van mijn kamer naar de andere kant geslingerd. Ik lig gelukkig aan de stuurboordkant. De mensen die aan de bakboordkant liggen, moeten iets onder hun matras leggen, zodat ze niet uit bed vallen. De golven zijn gewoon gigantisch. Ze lijken wel tsunami’s. Toen ik tijdens mijn wacht zeilen aan het zetten was, kwam er een golf over mij en werd ik drijfnat. Ik was natuurlijk niet de enige. Iedereen was op het einde van de wacht verzopen. Gelukkig hadden we elkaar nog om ons warm te houden. Nu is het telkens vechten om wie de klusjes mag doen, terwijl het normaal een hele discussie is om wie de klusjes (binnen) doet. Klusjes doen is de enige manier om warm te blijven en geen koude te lijden. Raar, wat het weer met mensen doet.
Roxanne