Vanochtend werd ik wakker, meteen merkte ik al dat er iets anders was. Natuurlijk dacht ik dat dat gewoon aan mezelf lag, maar toen ik uit bed stapte, viel ik direct om en stootte mijn hoofd. Dat was wel een keer eerder gebeurd, maar alweer een lange tijd geleden. Toch deed ik gewoon mijn korte broek en T-shirt aan. Ik liep naar boven en tijdens de tocht er naartoe, werd ik opnieuw tien keer heen en weer gebeukt. Ik kwam boven en het weer was helemaal omgeslagen. De golven waren opeens heel hoog en het was superkoud. Meteen rende ik weer naar beneden en pakte snel mijn jas, die heel diep weggestoken was onder al mijn zomerkleding. Ik rende weer naar boven om snel te kijken wat er eigenlijk aan de hand was. Het bleek dat we de Bermudadriehoek in gevaren waren en het weer voor de rest van de tijd heftiger zou worden. Het was een harde reminder dat SaS bijna voorbij is. Natuurlijk hebben we nog ruim veertig geweldige dagen over.
Myrthe