Daar liggen we dan voor de hoofdstad van San Blas. Bij een hoofdstad denk je vast aan wolkenkrabbers en een mooie oude binnenstad. Het was een eilandje vol met kleine rieten huisjes. We gingen met de bijboot naar het eiland. De wegen waren van zand en de zon scheen zo fel dat je met je ogen moest knijpen. We kwamen al snel bij een voetbalveldje waar wat jongetjes een fanatiek wedstrijdje speelden. We stonden er een beetje ongemakkelijk naar te kijken en we betrapten onszelf er op dat we niet durfden te vragen of we mee mochten doen. Toen namen zij het initiatief en vroegen ze of we mee wilden spelen. We deden gemengde teams. Daarna hebben we de economie van San Blas gestimuleerd en zijn er weer allemaal armbandjes, lapjes en andere frutsels gekocht. We hebben nog een rondje over het eiland gelopen. Het was wel een struggle om niet per ongeluk in iemands tuin te lopen. Overal waar we keken waren kinderen aan het spelen en aan het lachen. En wij? Wij gingen lachend weer terug naar ons eigen huis, de Thalassa.
Jonna