De dag begon als zoveel schooldagen met havermout. Niet altijd even lekker, maar zeker wel gezond!
Zo begon ik ietwat chagrijnig aan het voorbereiden van mijn natuurkundetoets. Mijn vervelende humeur verdween direct na het begrijpen van deze complexe leerstof over mechanica en trillingen. De inkt vloeide over het papier en rond de lunch had ik het hele boek doorgewerkt, inclusief de extra oefenopgave. Yess!
Met een goed gevoel at ik de heerlijk warme pasta bolognese. Na deze succulente maaltijd had ik veel vertrouwen in het succesvol afleggen van dit oh zo moeilijke proefwerk. Daar liep ik dan, met mijn blije smoel, richting Sander om mijn toets op te vragen, totdat ik te horen kreeg dat de toets twee volle uren zou duren… Heel even verstijfde ik, maar mijn ego liet mij niet in de steek en ik liep met een handvol papieren en met goede moed (wel iets minder goede moed dan twee minuten eerder) terug naar mijn tafel. Bij enkele vragen brak het zweet me toch uit, maar twee uur later zag ik dan toch de verlossende woorden staan: “EINDE TOETS!”
De beloning was rijkelijk: een vieruurtje én een snoepje uit de toetsenpot van Sander.
Bart