Vandaag was de dag dat we na een paar dagen uitzieken weer een activiteit gingen doen. We zijn gaan ziplinen. Laat me je vertellen hoe het is gegaan:
Het is vandaag de derde dag in Viñales. We zijn iets later opgestaan en hebben toen cruesli gegeten. We hebben na het eten wat te drinken gehaald en zijn toen op zoek gegaan naar een manier om naar het ziplinen te gaan. Uiteindelijk kwamen we om 12:30 uur bij een bus terecht die er een half uur over zou doen.
Eenmaal in de bus zijn we eerst naar een prachtig uitkijkpunt gegaan om hier wat foto’s te maken. Na de foto’s zijn we in een keer doorgegaan naar de plaats van bestemming. Onderweg zijn we ook nog een ander groepje tegengekomen dat aan het fietsen was. Eenmaal aangekomen kwamen we erachter dat vier van de zeven mensen hoogtevrees hebben (onder wie ik). Na wat gelach hebben we het als nog gedaan. We hesen ons in de tuigjes en vertrokken naar de lines om te zippen. Bij de eerste lijn hadden we een afgrond van 35 meter en een lengte van 125 meter. Ik mocht als eerste. Na wat gegil kwam ik erachter dat het helemaal niet eng was en heb ik van de laatste minuut genoten. Eenmaal aan de overkant hebben we onze ervaring kort gedeeld en toen zijn we naar de volgende zipline gegaan. Deze ging iets harder en was iets langer. We moesten zelf remmen. Dit deed je door je hand achter de katrollen op de lijn te leggen en dan naar beneden te trekken. Het was prachtig. Het laatste stuk was door de bosjes. Bij de derde lijn was iedereen supertevreden over het hele ziplinen. Ik mocht weer als eerste en zodra ik me afzette om te gaan, schreeuwde ik heel hard: “Let’s f***ing do this boyz”. De laatste line was 400 meter en ging hard naar beneden, maar als je ook maar iets te vroeg remde, haalde je het platform niet. Dit gebeurde ook bij één van de groepsleden. Na afloop werden we zelfs nog getrakteerd op een drankje door onze begeleider.
Hidde