Om maar meteen met de deur in huis te vallen: van het mooie weer van gisteren is niks meer over. Ik werd uit mijn bed geslingerd en strompelde naar de wacht. Wonder boven wonder was het een erg leuke wacht. We konden genieten van een prachtige zonsopkomst en dolfijnen. Binnen leek het echter op de schuine scène van ‘Alles Mag Op Zaterdag’. Vandaag ben ik mij bewust geworden van de ongemakken van een schuin schip. Tandenpoetsen bijvoorbeeld: na mijn wacht poets ik mijn tanden in de keuken omdat ik anders mijn hutgenoten wakker maak. Alleen stroomt je water niet weg omdat het putje aan de verkeerde kant zit. Maar ook de tafel dekken, water drinken, je bed in klimmen en traplopen vergt het een en ander aan doorzettingsvermogen en geduld. Wat ook nog steeds gepaard gaat met wind, golven en deining zijn zeeziekte en vermoeidheid. Dus ik trek mijn doktersjas weer aan en zeeziektepillen, glaasjes water en wc-papiertjes zijn weer niet aan te slepen. Maar dat doen we met liefde hoor.
Jonna