Nadat de stores waren binnengekomen en alles een plekje had gekregen aan boord, had Lucie, één van de stuurmannen, een paar leerlingen gevraagd om haar te helpen. Het was mij toevallig al opgevallen dat er aan de fokkemast nog een ra (dwarsbalk aan de eerste mast) zonder zeil was. Aan ons was de taak om de ondermars op te hangen. We deden het voorbereidende werk en klommen naar boven. Boven op het plateau moesten we nog behoorlijk lang wachten. Alle mogelijke theorieën waardoor het mis zou kunnen gaan, hebben we doorgenomen, maar verder waren we relaxed hoor… hahahaha #not. Onder de ra hing een lijntje waar we op moesten staan. Ik kan het geen erg stabiele ondergrond noemen. Aan het begin trilde die lijn omdat een aantal van ons het nogal eng vond. We waren behoorlijk lang bezig en het ging steeds makkelijker om met twee handen te werken. Het verliep niet helemaal vlekkeloos, dus we moesten sommige dingen nogal vaak opnieuw doen. Ringetjes en gordingen (lijnen) zien er een stuk logischer uit als je beneden staat. Oh, gordingen doen trouwens ook best wel pijn als ze over je hand heen schuren… Geloof me, dat is echt zo. Aan het eind trilde de lijn onder onze voeten opnieuw, maar deze keer omdat we het koud hadden. We gingen naar beneden en hebben het werk de volgende dag afgemaakt. Uiteindelijk heb ik volgens mij meer dan vijf uur in die mast gehangen. Aan het einde sjeesden we langs de ra’s heen en was het bijna comfortabel daarboven. Het duurde even, maar de fok en ondermars hangen prachtig. Wij zijn klaar voor vertrek!
Cécile