De ochtend begon met school en het schip klaar maken voor vertrek. Gisteren hadden we een dag vrije tijd en omdat het gisteren zondag was, was Peter Sport Café gesloten. En omdat je de Azoren onmogelijk kan verlaten als je dit wereldberoemde café niet hebt bezocht, mochten we met z’n allen alsnog een halfuur naar Peter Sports Café gaan. Het café staat wereldwijd bekend als ontmoetingsplek voor oceaanzeilers. Er is een café met een restaurant en een winkel. Daar kun je de bekende truien met het logo kopen. We stonden maandagochtend om 10.00 uur stipt voor de deur met veertig man, de docenten en de crew gingen ook mee. Eigenlijk was de winkel nog niet open, maar toen ze ons tegen de etalageruit geplakt zagen staan, ging de winkel speciaal voor ons eerder open. We hadden maar een half uur de tijd dus we gingen als een wervelwind de winkel door. De medewerkers waren zeer vriendelijk en haalden alle truien en T-shirts tevoorschijn die we maar wilden, in alle maten en kleuren. Ik denk dat we ze na een half uur uitgeput hebben achtergelaten, maar ze hebben wel een flinke omzet gedraaid want heel veel leerlingen hebben al hun laatste euro’s uitgegeven aan de truien, voor zichzelf en voor de familie en vrienden thuis. Ik heb zelf ook wat gekocht.
Nadat iedereen terug was van de winkel, hebben we ook nog een groepsfoto gemaakt bij de kadeschildering van dit jaar. We hebben heel veel leuke foto’s gemaakt! De wachtploeg moest nog een paar dingen afmaken en een halfuur later vertrokken we van onze laatste officiële bestemming, de Azoren. Het was er prachtig! De boot begon direct weer te schommelen en een paar mede-SaS’ers werden ook meteen weer zeeziek. Wij hadden een mooi uitzicht op een paar andere eilanden van de Azoren waar we langs voeren. Die avond had ik wacht en gingen we met ongeveer acht knopen op weg naar Den Helder.
Dit was mijn laatste blogje, ik hoop dat jullie ervan hebben genoten.
Max G