Altijd herres in de keuken

26-03-2024 | 2023 - 2024

Een mede-SaS‘er deed ’s ochtends de deur van mijn hut open en ik werd langzaam wakker van het licht dat in mijn ogen scheen. Hij stelde me een aantal rekenvragen om te checken of ik echt wakker was. Ik had een paar minuutjes nodig om langzaam wakker te worden, toen ging ik m’n bed uit om mijn keukendienst van vandaag te beginnen. We waren net een dag onderweg naar Den Helder. Ik stapte uit bed om me om te kleden en …BAM… ik lag opeens op de grond. Ik was er snel achter gekomen dat er enigszins deining stond. Na me de tweede keer wel vast te houden bij het aankleden ging ik snel naar de keuken toe.

Het menu zag er vandaag als volgt uit. Als ontbijt hadden we cornflakes, als lunch een pasta met spinazie en kip en een salade en als avondeten brood. De keukendienst ging best wel goed, hoewel ik vandaag achter een aantal dingen ben gekomen, zoals dat anti-slip matjes helemaal niet anti-slip zijn wanneer je best wel veel graden schuin gaat en je er niet van uit kan gaan dat een saladedressing blijft staan zonder dat er iemand bijstaat. De sfeer zat er gelukkig goed in en ondanks dat er af en toe wat onhandige dingetjes gebeurden, bleven we allemaal lachen.

Als vieruurtje hebben we kaasbroodjes gemaakt, waar niet alleen kaas bovenop zit, maar ook kaas binnenin. We waren niet helemaal op tijd met de broodjes dus het werd een half-vijfje, maar de reacties waren uiteindelijk allemaal heel positief. We hadden lekker veel gemaakt zodat de 12-4 wacht (waar ik ook in zit) het ook nog kon gebruiken als wachtsnack.

Toen de keukendienst was afgerond hield mijn dag nog niet op. Om middernacht stond de deadline voor de SaS-story en het instroomplan. Aangezien mijn planning niet helemaal on-point was, zat ik tot redelijk laat in de avond aan mijn SaS-story te werken. Toen die af was dacht ik, ja, ik kan nu wel een half uur gaan slapen, maar ik kan net zo goed dan ook nog even wakker blijven totdat mijn wacht begint. Na wat verwarde mensen van de wacht te zijn tegengekomen, omdat ze mij nog wakker zagen, heb ik mijn nachtwacht gedraaid. Na een dag die een kleine 22 uur duurde lag ik eindelijk weer in mijn zachte bed.

Misschien had ik me iets beter kunnen voorbereiden op vandaag, maar de lange dagen die je meemaakt met School at Sea horen er toch ook wel bij. Dit was mijn laatste blogje. Ik hoop dat jullie hebben genoten!

Max K