Nou… niet echt
De sfeer aan boord was afgelopen dagen niet op een hoogtepunt. De één had het zwaar vanwege zeeziekte en hing met een groen gezicht over de reling en een ander had het toch wat moeilijk met die lange wacht in de kou of miste thuis. Toen een mede-SaS’er wéér begon over hoeveel zin ze wel niet had in een broodje kroket en mijn hutgenoot rondliep met haar barfemmertje had ik het af en toe ook wel een beetje zwaar. Toen er dus gisteravond verteld werd dat we vandaag vrije tijd mét telefoon zouden krijgen kon ik mijn geluk niet op! Toen ik na een vroege ochtend met een keukendienst en een A Coruña-quiz van Sander eindelijk mijn telefoon in handen had, konden mijn vingers zich niet snel genoeg over het schermpje bewegen.
Na het bellen naar thuis was het tijd om de toerist uit te gaan hangen. De belangrijkste trekpleisters in deze mooie Spaanse havenstad? De bekende restaurantketen met de gele bogen en de supermarkt… Na één lesje Spaans kunnen we onszelf nu wel voorstellen en vertellen hoe oud we zijn, maar het vinden van de supermarkt is nog een dingetje. Ehh una pregunta?.. Donde…Donde… el supermercado? Dus toen we hem eindelijk vonden werd er groot ingeslagen.
Na het updaten van onze Insta en Polarsteps en een klein sprintje om de terugkomtijd van 15:00 uur te halen was het weer tijd om aan boord de stappen. Het vieruurtje was helaas minder een succes.
Door de leuke middag waren we wat overmoedig geraakt en dachten wij het wel even te fixen toen een van mijn mede-koks in plaats van drie teaspoons wel drie tablespoons baking powder in het beslag voor de lemon spongecake had gedaan. Mede hierdoor en de schuine stand van de boot was dit een primeur! Het eerste vieruurtje dat eigenlijk niet zo lekker was. Jammer, volgende keer beter.
Net voor het eten was het weer zover, we vertrokken weer uit A Coruña! We bereiden ons mentaal voor op zeven dagen zee. Volgende halte: Tenerife!
Nienke