We begonnen en eindigden de dag varend op de motor. We zijn wel zeilend langs de White Cliffs of Dover gevaren en die waren erg mooi. Dit is het smalste stukje Kanaal en dat merken we ook omdat we bijna de hele tijd omringd door boten zijn. En ook al varen we een groot deel van de tijd op de motor, we leren toch erg veel. We leren het logboek invullen, zeilen hijsen en strijken, welke lijn waarnaar toe leidt. Verder over de motor gesproken, ik heb nu geleerd om op het pookje en op het buitenroer te sturen en ik vind het buitenroer echt veel fijner sturen. Als de boot op de motor vaart, stuur je op het pookje en als we zeilen op het buitenroer.
Iedereen moet nog wennen aan de wachten. Ik denk vooral de 12:00-03:00 uur wacht want hun hele slaapritme wordt omgegooid. Persoonlijk heb ik een hele fijne wacht van 06:00-09:00 uur. Je kan goed slapen en je ziet zowel de zon opkomen als weer ondergaan. En dat is op zee vaak prachtig!
De zeeziekte is nog niet helemaal weg. Mensen waarvan ik dacht dat ze geen last van zeeziekte hadden, hebben er nu toch wel last van. Voor mij viel het deze tweede keer varen gelukkig mee. Vooral de mensen in de hutten in de punt hebben last van zeeziekte. Maar veder hebben we nog steeds dezelfde koploper in de kotscompetitie. Gelukkig heeft iedereen deze keer wel de zijkant van het schip kunnen halen voor het kotsen.
Op dit moment varen we naar Frankrijk en dat wordt onze eerste buitenlandse bestemming. Iedereen verheugt zich erop en we kijken uit naar fantastische croissants en andere lekkernijen.
Gaius