“Er is land in zicht!“ werd er geroepen toen we het bovendek omhoog kwamen lopen.
Tenerife kwam langzaam dichter en dichter bij. In de ochtend, rond 8 uur, zag je alleen nog maar de bergen in de verte. De wacht van 8 tot 12 is gelijk aan de slag gegaan met het voorbereiden van de aankomst. Terwijl we in de mast bezig waren met de zeilen inpakken, werd langzamerhand steeds meer van het eiland zichtbaar. Rond 11 uur voeren we de haven binnen. We werden gelijk hartelijk begroet door de leerlingen die aan boord van de Gulden Leeuw stonden te juichen en te klappen, toen we voor hen aanmeerden. De Gulden Leeuw (een Nederlands schip) vaart met Duitse leerlingen die een vergelijkbaar project als School at Sea doen.
Die middag begon de grote schoonmaak. Als we in een haven aanmeren moeten we er voor zorgen dat alles schoon is, van onder tot boven, van links naar rechts en van voor naar achter. We moeten ook de stores herorganiseren. Het was een hele chaotische en vermoeiende middag.
In de avond mochten we nog even de kade op. Onze buren van de Gulden Leeuw waren ook op de kade. Op een gegeven moment besloten een paar van ons om naar onze buurtjes te gaan. We raakten aan de praat en ze nodigden ons uit om een kijkje te nemen op hun schip. We vonden het allemaal heel leuk om met onze “lotgenoten“ te praten en om onze ervaringen en belevenissen de delen met elkaar. En wie weet, misschien komen we elkaar wel nog een keertje tegen!
Mila