Daar staan we dan, de hapjes en koffie staan klaar en de eerste ouders druppelen binnen om hun kinderen voor het weekend aan ons over te dragen.
We hebben, zoals elk jaar, de groep in tweeën gedeeld en verdeeld over twee weekenden. Zo kunnen we meer van iedereen zien en hebben we de tijd voor alles wat we in deze weekenden willen doen. tussen de twee weekenden zit overigens ook een weekendje rust. Wij moeten het natuurlijk ook wel volhouden.
Elk jaar zijn de kennismakingsweekenden de momenten waarop de groep zich begint te vormen en alle kandidaten voor het eerst echt kennis maken met onze werkwijze. Dit keer niet op een halve dag training met een duidelijk les- en leerdoel maar door gewoon jezelf te zijn en lekker mee te doen met allemaal activiteiten. En dat gelijk ook een heel weekend lang.
Zelf koken, zelf bepalen wanneer je naar bed gaat, zelf de wc en keuken schoonmaken. Dat laatste soms nog met frisse tegenzin maar eigenlijk is ook dat wel leuk als je er maar iets van maakt met de schoonmaakdienst. Tip: zet de boxen HARD.
Dit jaar hebben we een aantal kandidaten die voor de tweede keer bij ons op weekend komen omdat zij vorige jaar eigenlijk al zouden meevaren. Toen hebben we helaas de beslissing genomen om niet te gaan vanwege alle onzekerheid met Covid-19 en daarom zijn zij dit jaar weer van de partij. Voor sommigen dus een weerzien en voor anderen een eerste kennismaking. Maar iedereen heeft hetzelfde doel voor ogen, aan boord stappen met School at Sea in oktober.
Dat we een aantal “doubleurs” hebben betekent ook dat we dit jaar alle activiteiten hebben omgegooid zodat het voor iedereen een verrassing is wat we gaan doen. Sterker nog, we hebben zelfs onze locatie veranderd. Alles nieuw dus en de kandidaten komen dan ook aan met een combinatie van opwinding maar ook spanning op hun gezicht aan.
Allereerst worden de jongens- en de meisjestent opgebouwd. Dit gaat over het algemeen soepel hoewel het natuurlijk wel ff puzzelen is als blijkt dat de middelste verbinding die de hele tent omhoog houdt eigenlijk verkeerd zit. Maar na wat geklauter op stoelen en helpende handen die de tent omhoog houden zodat deze niet instort is ook dat weer verholpen. En als er een flinke bui aan blijkt te komen moet de tent misschien nog wat vaster gezet worden met wat extra lijnen maar ook dat is zo gedaan.
Dan gaat de eerste keukendienst koken onder toeziend oog van onze kok. Ook dit gaat weer hartstikke goed. Sommigen kandidaten koken thuis ook al wekelijks en anderen hebben nog nooit een tomaat gesneden maar iedereen pikt het snel op. Ja, wat plakken komkommer moest zijn lijkt meer op brokken komkommer maar dat is met wat extra snijhanden ook zo verholpen. Het is nog wel even wennen aan de oven maar daar heeft de kok zelf ook last van dus dat is meer een kwestie van een oven met een eigen wil.
En dan, tafel dekken en eten! Tenminste, zodra ook wij een bord en bestel hebben gekregen. Er is netjes geteld met hoeveel we zijn maar de begeleiding was even vergeten. Is dit een voorteken..
We eten vegetarisch vanavond en iedereen eet zijn bord meer dan leeg. Er is genoeg dus ook een tweede keer opscheppen is geen probleem. Afruimen en afwassen is zo gebeurd en ook de eerste schoonmaakdienst stort zich op de wc’s, douches en wasbakken. De rest van de avond mogen de kandidaten zelf indelen en dat betekent vooral heel veel hangen en kampvuur maken. En door de vooruitziende blik van de kok zijn er ook marshmallows voor boven het vuur. Eerst iedereen netjes eentje met een eigen stokje maar op een gegeven moment zien we ook hele stellages van 15 marshmallows aan een halve boom boven het vuur garen. Daarna worden ze heel lief uitgedeeld aan iedereen die wil. Genieten dus.
En dat was pas de eerste halve dag.
Ik kan nog veel meer schrijven over alles wat we hebben gedaan. Over dat iedereen netjes zijn huiswerk heeft gemaakt maar dat sommigen ook nog moeten nadenken over hoe je huiswerk aan boord gaat maken zonder internet verbinding.
Of over de lange wandeling die we hebben gemaakt waarbij tennisballen verstopt werden wat beschreven werd op een blaadje dat daarna de andere groep kreeg die dan de tennisballen weer moesten vinden. En dat het handig was geweest als niet alleen de verstopplekken beschreven waren geweest maar ook waar we links en rechts waren gegaan.
Of over alle spellen die we hebben gedaan waar super goed naar elkaar geluisterd werd en iedereen zich liet blinddoeken en leiden alsof ze elkaar al jaren kenden.
Maar het is genoeg voor nu. Ik denk dat je wel een mooie indruk hebt van onze kennismakingsweekenden en als je toch nog veel meer wilt weten dan nodig ik je uit om volgend jaar zelf er aan ééntje deel te nemen!
En dan zo aan het einde is het natuurlijk verleidelijk om beide weekenden met elkaar te vergelijken. En als ik dat doe dan kan ik alleen maar zeggen dat ze beiden precies even leuk waren.
Dat belooft weer een mooie reis te worden in oktober!