Tijdens onze een-na-laatste dagwacht van twaalf tot vier zijn we langs de kliffen van Dover gevaren en we dachten allemaal terug aan zes maanden geleden toen we er ook langs voeren. We hebben met z’n allen gepraat over wat we hebben bereikt deze zes maanden. En over naar welke van alle bestemmingen we nog een keer terug zouden willen gaan. Hieruit kwam de conclusie dat Dominica de beste bestemming was, maar dat we wel al het hele eiland hebben gezien. Cuba werd daarna genoemd als de beste bestemming, iedereen zou er nog wel eens naar toe willen gaan. Zelf wil ik heel graag nog een keer naar Panama. Dit vond ik een heel gaaf land waar ik nog niet zoveel van heb gezien. Ook keken we terug op onze houding zes maanden geleden. We hebben geconcludeerd dat we ons toen gedroegen alsof dat het een kamp was, dat we elkaar maar een week of twee zouden zien voordat we elkaar nooit meer zouden zien. Zo gingen we met elkaar, het schip en onze taken om. Dit is tijdens de reis echter omgeslagen. We zijn ons veel verantwoordelijker gaan gedragen. Bij sommigen kwam deze omslag eerder dan bij anderen, maar het is uiteindelijk bij iedereen gebeurd.
Stijn