Ik word langzaam wakker en na een paar minuten komt het bij me binnen waar ik ben: bij de Rastafari! Ik blijf nog even liggen totdat iemand roept dat we gaan ontbijten. Dan plof ik uit mijn hangmat en ga ik met de ladder naar beneden. Onderweg tik ik nog even een vriend aan om zeker te weten dat hij wakker is en zeg dat we gaan ontbijten. Ik ben super benieuwd wat ze ontbijten hier! Ik loop naar buiten en het eerste wat mij tegemoet komt, is de rook van het houtvuur waarboven een pan staat. Ik rook het boven ook al, hier komt het dus vandaan! Het ontbijt is heerlijk, een soort oliebollen zonder krenten met een salade uit de pan, samen met versgeperst sap!
Na het ontbijt gaan we naar een waterval, een lekkere wandeling van twintig minuten langs de rivier. Je kan de waterval van een afstand al zien en hoe dichterbij we komen, hoe indrukwekkender hij lijkt; 80 meter hoog volgens de gids! Na even klauteren kunnen we zwemmen! Nou ja, voor zover mogelijk dan. Eenmaal in het water vergaat het horen je, en je moet met je rug naar de waterval staan omdat je anders gewaterstraald wordt! Het gevoel is overweldigend, het water heerlijk fris en de groene vallei maakt het af: een paradijs!
Eenmaal terug hebben we suikerriet gekapt en geperst volgens een eeuwenoud systeem: een grote stok op en neer bewegen terwijl je het riet perst. Het zoete sap is een mooie beloning voor het werk! Daarna maken een aantal jongens met een Rastafari een luchtbuks van een bamboestok! Hij stond schuin omhoog gericht, en door middel van een gat onderin en kerosine en zout ontstond er een flinke knal! Mozes, de oudste Rastafari van het gezin, vertelt na het avondeten bij een kampvuur zijn verhaal, hoe hij op deze plek is gekomen en wat zijn verleden is. De dag is compleet. We chillen nog even bij het vuur en dan spring ik in mijn hangmat en daalt het in hoe leuk de dag is geweest en hoe bizar het is dat we in Dominica zitten, aan de andere kant van de oceaan!
Ik dacht nog even aan iemand van school die niet begreep waarom je zo hard zou willen werken als je ook gewoon naar de Cariben kon vliegen, en ik viel in slaap met een glimlach.
Boaz