Bij het inpakken voor School at Sea ben ik er vanuit gegaan dat ik alles wel bij kon kopen wanneer dingen zoals shampoo, deo, tandpasta en al dat soort dingen op beginnen te raken. Ik had er jammer genoeg alleen niet over nagedacht dat als je een grote oversteek maakt van zo’n 18 dagen, er niet echt een supermarkt in de buurt is! Mijn toiletspullen beginnen langzaam op te raken. Het is hier echt veel te vroeg voor volgens mij want ik hoor helemaal niemand anders over dit probleem. Oeps.
Maar goed, al mijn tandpasta is dus op, dus ik besloot naar kapitein Sam toe te gaan om even te vragen of er tandpasta aan boord is voor de mensen die zo verstandig zijn maar één tube mee te nemen voor een half jaar. Dat is er dus niet, maar ik mag wel een tube van Sam zelf “hebben”! Ik heb hiervoor wel een economische les van hem aan moeten horen over de vraag-aanbod relatie. Hij vroeg aan mij hoeveel mijn moeder maximaal zou betalen voor mijn tandpasta als ik dat nodig heb, waarop ik antwoordde: 20 euro. Nou, dat had ik maar beter niet kunnen zeggen want hij heeft er even over nagedacht en kwam tot de conclusie dat mijn moeder binnenkort een factuur binnen krijgt van twintig euro. Wel krijg ik daar dan vijf euro van en hij houdt zelf vijftien.
Ik heb alleen nog wel een ander klein probleempje; mijn deo is ook bijna op, dus ik ben benieuwd wat voor bedrag Sam daarvoor in gedachten heeft…
groetjes van mij!
Noor