Vandaag, 15 november, zitten we precies een maand aan boord. Het is super lekker weer, alle hemdjes en korte broeken zijn uit de kast getrokken en we gingen weer gezellig buiten eten. Ik liep naar boven met de spullen voor de lunch en zag daar iedereen vol bewondering over de reling het water in kijken. Er zwommen 3 grote tonijnen, gewoon naast de boot! De hengel hing uiteraard uit… Wat een spanning, misschien eten we straks wel een stukje tonijn! Uiteindelijk zijn er zelfs 3 hengels uitgehangen met alle hoop op een mooie vis.
Na de lunch hadden we helaas nog steeds geen tonijn aan boord, maar wel een andere knapperd! Een mahi mahi, die super felle gele en groene tinten had. We hadden hem de naam Roberto gegeven Toen Roberto’s dagen waren geteld, hebben we hem ontleed. In de maag zaten 2 andere kleine visjes, die hij lekker had op gegeten. Ook hadden we het idee dat we kuit hadden gevonden, dus we hebben de vis toen maar Roberta genoemd. Ik vond het een beetje viezig, maar het was wel heel cool om te zien hoe een vis er van binnen uit ziet.
We hadden helemaal de spirit te pakken en lieten de hengel dus weer mooi in het water hangen. En ja hoor, bingo, nog een keer beet! In de verte zag ik een hele grote vis spartelen in het water en Sander was er druk mee bezig om het bakbeest binnen te halen. Naarmate het hij dichterbij kwam, kwam ik tot realisatie dat het ‘bakbeest’ best wel een klein visje was. Dat grote beest dat ik had zien spartelen in de verte, bleek een groep dolfijnen te zijn die zich wilden uitsloven en dat kleine visje aan onze hengel wel heel interessant vonden.
De groep van ongeveer 10 dolfijnen heeft een tijdje mee gezwommen met de boot, wat echt super gaaf was aangezien wij in het kluivernet waren gaan zitten!
Roos