Om kwart voor twaalf ’s nachts word ik gewekt voor de wacht. Dit keer komt er ook een extra boodschap bij. “Het is slim om een lange broek aan te trekken en een zeiljas mee te nemen, er staat een koude wind”. Dat is wel even anders dan de Cariben…
Als ik op de brug kom is het inderdaad een heel stuk kouder dan gisteren. De wind is gedraaid van zuidelijk naar noordelijk. In de zakken van mijn zeiljas zitten mijn handschoenen nog en zelfs die trek ik aan. Misschien nog niet helemaal nodig, maar het is toch wel lekker. Aan het einde van de wacht vertellen ook wij aan de volgende wacht dat een lange broek en zeiljas aan te raden is. Als ik na de wacht mijn bed weer in kruip doe ik mijn altijd draaiende ventilator voor het eerst in maanden uit en kruip lekker onder mijn laken. De terugweg is nu écht begonnen.
Moen