Vandaag begon de dag met granola en een uitzicht op Miami. Het is héél ver weg maar ziet er uit als een lange, hoge betonnen jungle. Echter in mijn hoofd kan ik me alleen bezig houden met dat we nu officieel zijn begonnen met de terugreis. Terug de Atlantische Oceaan op.
Aftellen, dat is nu het enige waar mijn hoofd zich op kan focussen. Het zijn nog maar 45 dagen en dat vliegt zo voorbij. Mensen zijn alweer bezig met wat ze gaan doen, eten en drinken thuis. Maar thuis is toch aan boord? Zelf probeer ik me nu te focussen op school, wacht en Bermuda, de volgende bestemming. Maar toch is er altijd wel een klokje in je hoofd wat langzaam door tikt. Ook gaan we nu weer het koudere weer in en dat betekent niet meer korte broeken en zon tijdens de wacht, maar lange broeken en zeilpak tijdens de wacht. Vandaag is rustig weinig wind en veel motor. Extra tijd om de mijmeren over “thuis?”
Maxime