Normaal gezien willen we zo snel mogelijk van bestemming naar bestemming, al helemaal na die veel te lang durende oversteek. Vandaag ging dit even wat anders. We kregen door dat er ineens veel zeil geminderd moest worden, we wilden langzamer gaan varen?! Anders zouden we in de nacht aankomen en zouden maar heel weinig mensen de mooie aankomst in San Blas kunnen zien. Ook zijn er best veel ondiepe stukjes, dus ook daarom vaart Sam hier liever bij daglicht rond dan ’s nachts.
Dus gingen we langzamer zodat we in de ochtend bij daglicht aan zouden komen. Elke nachtwacht werden er steeds meer zeilen weggehaald totdat we uiteindelijk alleen op de stagfok (ja, echt) aan het zeilen waren. Alsnog gingen we 3 knopen en zijn we rond 9 uur in de ochtend aangekomen. Dankzij de klok (die weer een uurtje terug ging) zelfs om 8 uur.
Vanuit de verte zagen we al wat kleine zandhoopjes met palmbomen erop, en toen we langzaam dichterbij kwamen werd dit alleen maar mooier. Zo was iedereen toch wel heel blij met de vertraging.
Keete