Ik zit op de brug tijdens de wacht en hoor opeens de vislijn afgaan. De hele wacht (behalve de roerganger) loopt snel naar het achterdek. “Het is niet zo’n grote hoor” klinkt er, maar als hij dichterbij komt blijkt dat toch niet het geval te zijn. Een mede-SaS’er haalt de vis binnen en maar moet helemaal achterover in zijn tuigje gaan hangen.
Het binnenhalen gaat ook niet zonder verwondingen. Het achterdek ligt best hoog boven het water, dus zo’n vis moet een paar meter recht omhoog getrokken worden. We hebben wel een soort enterhaak om de vis makkelijker binnen te kunnen halen, maar die is maar een meter lang dus het eerste stuk moet de vis gewoon aan de lijn omhoog getrokken worden. Nog niet zo makkelijk, want zo’n vis spartelt natuurlijk enorm. Sander, Jules en een mede-SaS’er gaan de strijd met de vis en de lijn aan, maar houden er vingers vol sneeën aan over. “Waar is Sam?” wordt er ondertussen geroepen. Die heeft geen wacht en ligt te slapen, maar Maartje maakt hem snel wakker, want dit moet ook Sam écht zien.
Na een flinke strijd landt de vis met een doffe dreun op het dek. Het blijkt een grote koningsmakreel te zijn! Tom en Sander houden het monster in bedwang en een mede-SaS’er steekt doeltreffend een mes door de hersenen. Na een laatste stuiptrekking is het voorbij. De makreel blijkt ruim 21 kilo en zo’n 140 cm lang. Het is één van de GROOTSTE vissen OOIT gevangen tijdens School at Sea! En meer dan genoeg om iedereen van te eten te geven.
Dan is het tijd om de vis te fileren. De vis wordt naar het middendek gebracht en daar, op één van de tafels waar we normaal aan lunchen, worden de messen erbij gepakt. De ingewanden worden er uit gehaald en Sander lepelt het oog uit de vis voor nader onderzoek. Er is ook nog iemand die een vis moet ontleden als PO voor biologie, dus ook de ingewanden krijgen aandacht. De maag wordt gecontroleerd op inhoud, want misschien zit daar nog iets interessants in. Dit was best een verrassing. Er zat een stukje staart van een kleinere vis in, maar ook een complete vis die nog bijna vers lijkt. Waarschijnlijk pas net opgegeten. Maar het meest bijzondere waren wel twee gigantische parasieten! Het leken een soort bloedzuigers en ze leefden nog gewoon. Als je ze lostrok van de maagwand, gingen ze meteen weer op zoek naar een nieuw stuk vlees waar ze zich aan konden hechten. Echt wel een beetje vies eigenlijk. We hebben het nog opgezocht op internet en we denken dat het om hirundinella ventricosa ging, een soort platworm.
De vis is verder schoon gemaakt, gefileerd en apart gelegd. Morgen hebben we een stukje vis bij de lunch én kibbeling bij het avondeten. 😊
Lotte