Het was de 10e van november en twee mede-SaS’ers en ik hadden keukendienst. We waren net klaar met het 11-uurtje. Dat had ons een biobak vol met sinaasappelschillen opgeleverd en ondertussen waren we alweer bezig met de lunch. We waren supergeconcentreerd bezig toen we ineens zagen dat de hele eetzaal leeg was. Iemand komt langslopen en vraagt aan mij of ze mijn hutgenoot wakker moest gaan maken voor de walvis die vlakbij het schip zwemt.
Walvis?!
Tuurlijk wakker maken! Ik kom met het smoesje dat ik de biobak leeg ga gooien en loop naar het achterdek. Ik zie hem zwemmen, zo dichtbij! Omhoog, omlaag, opzij en zelfs een barrel roll. De lucht is helder en de zon schijnt fel. In het water dat de walvis omhoog spuit, verschijnen de kleuren van de regenboog. Ik ben aangekomen in Fantasialand. Ik leeg de biobak en tot mijn verbazing zwemt de walvis er snel naartoe. Even inspecteren denk ik, prachtig om te zien.
Deze afleiding is extra inspiratie voor de maaltijd die we maken: overheerlijke in zeewater gekookte pasta carbonara.
Max