Deze dag kon worden beschreven als doodgewoon. Iedereen zat voorover gebogen huiswerk te maken, diep in concentratie. Totdat er opeens een keiharde sirene door de boot heen galmde…
Het brandalarm ging af!
Met gecontroleerde zenuwen sloeg ik het boek met al mijn wiskundesommen, waar ik zojuist over had gezwoegd, dicht en liep ik richting het middendek. Ondertussen ging ik in mijn hoofd de hele brandalarmprocedure af. Eerst verzamelen op het middendek, het aantal mensen tellen, dan wachten op instructie van Sam. We stonden allemaal op het middendek (al had het tempo iets hoger gemogen) en keken een beetje ongemakkelijk om ons heen. Sander en Jules gingen de luikjes voor de luchtinlaat voor de eetzaal dicht doen. Is dit nou een oefening of…?
Uiteindelijk bleek dat het géén oefening was, maar dat er óók geen brand was. Iemand had te dicht bij een rookmelder droogshampoo opgespoten. Gelukkig was het dus loos alarm. Alleen de mensen die aan het slapen waren, omdat ze wacht hadden gelopen, moesten hals over kop hun bed uit. Maar iedereen werd opgevrolijkt door het lekkere vieruurtje dat op tafel stond toen we weer terug in de salon waren.
Nadat alle verhalen over waarom het brandalarm afging waren uitgewisseld, keerde iedereen weer terug naar de schoolboeken. Ikzelf ging weer terug naar het bestoken van de docenten met al mijn wiskundevragen.
Marijn