Na een mooie periode is het tijd om afscheid te nemen.
Het avontuur begon allemaal vier maanden geleden toen een jochie aan de kapitein vroeg of hij misschien een moestuin aan boord mocht starten. Dat vond de kapitein goed waarna het op dag 3 van de oversteek naar Dominica dan eindelijk begon: de eerste zaadjes werden in de grond gestopt en na 2 dagen was de kieming al zo ver dat de eerste plantjes boven kwamen.
In de maanden daarna is er met veel zorg mee omgegaan en heeft het wel een aantal droogtes moeten overleven, door een gebrek aan aandacht in de vorm van water.
In de loop van tijd konden er ook dingen geoogst worden. Velen keren werden de kruiden als basilicum geoogst. Ook de slamix is meerdere keren geoogst en opnieuw gezaaid en van de komkommerplanten hebben we maar liefst 6 hele komkommers kunnen plukken.
Tegen het einde van de moestuin konden we ook nog genieten van een stuk of 20 hete pepers, velen aan boord hebben geweten dat ze heet waren. Onze kapitein mist in dat rijtje, wel beetje laf als je het mij vraagt.
Zes dagen na vertrek uit Panama waren het weer en de oceaan al niet helemaal meer in ons voordeel en moesten we de moestuin verplaatsen naar het achterdek om de planten te redden. Vanaf die plek heeft het nog een tijdje kunnen leven. Woensdag 2 maart werd het laatste wat nog groeide geoogst: de munt.
Die dagen later werd de moestuin overboord gegooid. Hier werd wel een momentje van gemaakt maar na vijf minuten dreef de aarde waaraan veel plezier was beleefd in de wateren van de Bermudadriehoek.
Het is uiteindelijk een moestuinseizoen geweest dat zeker voor de eerste keer als geslaagd gezien kan worden. Er zijn veel verbeterpunten, mooie momenten en baalmomenten uitgekomen. Ik hoop dat School at Sea 22-23 weer de uitdaging aangaat van een moestuin aan boord van een bewegend schip en misschien wel met een beter resultaat zal thuiskomen.
Het was me een genoegen om medeverantwoordelijk te zijn voor dit experiment.
Tim