Vandaag gingen we met z’n allen naar een museum over het heftige slavernijverleden op Curaçao.
De dag begon met goede moed. We gingen namelijk met z’n allen voor het eerst verder dan de haven van Curaçao. We moesten helaas wel de hele tijd onze mondkapjes ophouden. Corona gaat net als in Nederland op Curaçao erg hard nu en iedereen maakt zich ook een beetje zorgen over de vrije tijd van morgen. Maar het was maar een kort wandelingetje totdat het museum in zicht kwam. Er werden ook meteen foto’s gemaakt met het beeld voor het museum wat een van de docenten wat ongepast vond.
Daarna konden we het museum in met twee Curaçaose gidsen. Zij stonden ons op te wachten en hebben ons in het Nederlands door het museum geleid. Het was alleen wel moeilijk om de gidsen te volgen omdat je ze bijna niet kon verstaan door zo’n mondkapje heen.
We hebben ook hele grote modelschepen gezien die hier vroeger hebben gevaren en we hebben in een nagemaakt scheepsruim gezeten, om een gevoel te krijgen hoe het er in het ruim van een WIC-schip aan toe ging. Het was kortom een super leerzame en historische dag.
Floris