Soms heb je een dipje nodig om de mooie momenten meer te kunnen waarderen.
Pff, wat een dag.
Een groot deel van de groep zat er volgens mij vandaag een beetje doorheen, inclusief ik. In plaats van dat in de blogjes altijd de geweldige dingen worden verteld over onze mooie reis, ga ik vandaag is een wat zwaardere kant van onze reis vertellen. Namelijk: het gemis van thuis.
Vandaag hadden meerdere mensen last van het feit dat ze thuis toch wel een beetje begonnen te missen. Er werden toch wel wat traantjes gelaten. Toen Sam op het middendek de groep ook nog eens flink aansprak over het feit dat sommigen zich tijdens de vrije tijd niet aan afspraken hebben gehouden, werd de sfeer op de boot nou niet bepaald beter.
Gelukkig heb je wel een groot voordeel aan het altijd samen zijn: je hebt altijd iemand om je heen die je begrijpt en waar je wel even kunt uithuilen. Ik kan je vertellen: daar werd goed gebruik van gemaakt.
Na een lange, vermoeiende schooldag met eigenlijk een wat mindere concentratie voor het schoolwerk, was het dan tijd voor ontspanning. De voetballen, frisbees en stoepkrijt werden erbij gepakt, en samen hebben we gezellig ’buiten gespeeld.’ De vele dipjes ebden een beetje weg, en er werd uiteindelijk vooral heel veel gelachen.
Een dipje; het is heel cliché (want volgens mij zeggen alle ouders dit ook aan de telefoon) hoort er ook soms bij.
Tieke