Ok, het is zo ver. De laatste dag op Cuba, het is tijd om verder te gaan. De volgende bestemming is Bermuda. Maar voor het zover is, eerst tien dagen op zee.
Tijdens de reis van zes maanden is er op verschillende momenten een hutwissel. Dit betekent dat de hele hut leeg gemaakt moet worden van persoonlijke spullen EN helemaal schoon afgeleverd moet worden aan de volgende bewoners! Naast een verschil in kamer, wisselen ook de hutgenoten en de wachtindelingen. Had je voorheen de wacht van 05:00 tot 09:00, dan zit je nu misschien in de wacht van 01:00 tot 05:00, met een nieuwe stuurman en nieuwe wachtbuddy’s!
Maike blijkt geen grote fan te zijn van hutwissels!
Het was weer eens zover, de huttenwissel. Voor sommigen een hel, voor anderen een opluchting. Ik vond het heel erg leuk om weer eens bij iemand anders in de hut te liggen. Maar al die spullen. Echt VER-SCHRIK-KE-LIJK. We zijn van 09:00 tot 16:00 uur bezig geweest met alle hutten schoonmaken, opruimen en wisselen. Natuurlijk was het voor de jongens makkelijk te doen maar 22 meiden wisselen van hut is toch wel ietsje meer werk. Dit keer leidden Annick en Caya de huttenwissel. Het ging al beter dan de vorige keer maar het duurde nog steeds zes uur om alles te doen. Als je dan bezig bent met al je spullen inpakken, dan ga je je weer realiseren hoeveel dingen je eigenlijk mee hebt genomen naar SAS. Aan het begin denk je “ooh ik heb niet zo veel dat doe ik zo”. Maar nee het valt altijd weer tegen. Maar als je dan eenmaal alles hebt ingeruimd dan heb je wel weer een voldaan gevoel. Plus dat alles is opgeruimd.
Maike
Max uit School at Sea jaar 2017/2018 beschrijft het vertrek naar de volgende bestemming:
Wakker worden in een leuke sfeer is natuurlijk altijd leuk dus wat er vanochtend was gedaan was ook leuk… of vervelend, het ligt er maar net aan of je het leuke muziek vindt die dan keihard wordt opgezet om zeven uur in de ochtend of de dansende mensen die door de gang rennen en schreeuwen. Het was niet voor niets dat ze ons wakker maakten natuurlijk, want het was bijna tijd om te vertrekken en de havenmeester kwam ook nog even langs om gedag te zeggen met een leuke face check om 07:00 uur ’s ochtends. Iedereen kwam dus met in zijn mooiste pyjama en met zijn mooiste ochtendhoofd naar het middendek om de face check te doen. Het was al snel voorbij en we mochten vertrekken naar Bermudaaa!
Max
En Alexander leert de nieuwe taken die bij de wacht horen kennen.
Het water was gewoon spiegel glad er was een rustige bries en een zonsopgang zoals ik nog nooit heb gezien. Ik zit na de wacht wissel nu in de 5-9 wacht samen met stuurman Quinten en Sam. En moet de normale klusjes doen (afvalknippen en broodbakken). Dezelfde wachtgrappen maken en Quinten zoveel mogelijk voor schut zetten. Niet dat daar iets mis mee is want die grappen betekenen iets voor ons. Maar terug naar het jaloers maken van jullie. Ik zat dus te kijken naar eer zonsopgang zo mooi. Er was geen een wolkje aan de lucht. Het begon onder aan met een licht rode gloed wat overging in een witte kleur, geen idee waar die vandaan kwam maar hij was er wel. En die liep weer over in een licht blauw ja inderdaad, zelfs ik was verbaasd. We wisten het even niet meer we zaten daar maar te kijken zonder gedachtes, oké eentje dan en dat was ‘wow’.
En toen de zon boven kwam ontwaakten we en bedachten we ons brood, de vlag en de lichten en liepen we allemaal onze eigen kant op.
En terwijl ik de vlag los knoopte voelde ik iets in mijn botten. Het kan niet zo stil zijn zonder consequenties en of dat waar is hoor je van zelf.ALEXANDER
