De dag begon als een typische dag tijdens School at Sea. We werden om 07:45 uur wakker gemaakt en toen ik uit het raampje bij mijn bed keek zag ik geen zee meer, maar een muur. We aten havermout, ondanks alle nieuwe stores die binnen waren gekomen.
Vandaag zouden we afscheid nemen van een SaS’er die naar huis werd gestuurd en van onze arts-matroos. Vanwege het coronavirus mochten we niet buiten de hekken komen en zodra iemand er buiten kwam mocht hij er niet meer in. We moesten dus allemaal voor het hek afscheid nemen.
Ook moesten bijna al onze spullen vandaag in een grote vriezer op de kant tegen de bedwantsen. We moesten al onze spullen inpakken, in vuilniszakken doen en in de vriezer (vrachtwagen) inladen.
Toen dat allemaal gedaan was, was het tijd voor een dagje relaxen. Samen met een vriendin kregen we het idee om onze SaS-shirts vol te tekenen. Ons buitengewoon fantastische idee inspireerde ook wat andere SaS’ers om hun shirts vol te tekenen.
Het was een lekker warme, iets te typische Nederlandse lentedag en een vriendin en ik besloten nog op de steiger in de zon te gaan liggen. Ik keek nog steeds een beetje raar op als ik het Albert Heijn logo op de vlaggen zag of een auto voorbij zag rijden met een geel nummerbord.
Het avondeten bestond vandaag ook niet meer uit zelfgebakken brood, maar uit heel lekker brood van de bakker. Ook hadden we weer pindakaas, jam en boter. Tijdens het avondeten riep iemand opeens door de eetzaal: „Wessel is buiten!“ Iedereen ging zo snel mogelijk naar buiten om onze oud-stuurman te begroeten en alle roddels die hij had gemist werden niet gespaard. Een man reed voorbij op zijn fiets en waarschuwde ons dat we ieder een boete zouden krijgen van 100 euro omdat we allemaal bij elkaar stonden. De kapitein heeft uitgelegd dat dit was toegestaan en we in quarantaine zaten.
Het is nog steeds raar dat je voor zoiets nu een boete kan krijgen en opeens terugkeert in een wereld die zo veranderd is.
Sterre