We begonnen vandaag om 08:30 uur gelijk weer aan school, vol goede moed, omdat de navigatie aangaf dat we vandaag nog aan zouden komen op onze plaats van bestemming: Kaapverdië. Ondanks dat de zon lekker op het dek scheen, zat mijn ploeg aan school, strijdend voor een glimlach op het gezicht van onze docenten. We waren ook vol goede moed omdat elk uur school een uur dichter bij het wachtlopen betekende. Tijdens het wachtlopen ben ik bijvoorbeeld bezig geweest om met de kapitein het log op de juiste manier achter het schip te hangen en de miswijzing van het kompas aan te tonen.
Vroeg in de middag hoorden we al kreten: land in zicht! Vanaf dat moment werd bijvoorbeeld de pauze bij het vieruurtje flink uitgerekt, om zo lang mogelijk te kijken naar het mooie uitzicht over de langzaam groter wordende Kaapverdische eilanden. Ondertussen werd er studieontwijkend gedrag vertoond, want de bijboot moest in elkaar gezet worden, waar ik natuurlijk graag bij hielp. Inmiddels hadden we onze kluiverboom al rechtstreeks naar de baai gericht waar we voor anker zouden gaan en na nog een aantal manoeuvres ging het anker uit. Daar lagen we dan, omringd door een eiland dat er om smeekte om ontdekt te worden.
Bart