Toen ik vanochtend om 05:00 uur het bovendek op liep, waren er langs de hele horizon aan stuurboord lichtjes van Havana te zien, een erg mooi gezicht. Ik had wacht, samen met maar twee anderen omdat we op de motor voeren. Eerst heb ik ruim een uur gestuurd, terwijl een ander brood ging bakken. Na een tijdje veranderden we de koers van dicht langs de kust van Cuba naar schuin omhoog richting Bermuda. We brasten met z’n drieën de ra’s over bakboord en zetten met twee man het grootzeil. Ik stuurde het schip in de wind, zodat het zeil makkelijker te zetten zou zijn. Even later zetten we de stagfok erbij. We deden ook nog een poging om de ondermars erbij te trekken, maar daarvoor voeren we te hoog aan de wind. De motor moest helaas dus nog even aan blijven. De rest van de wacht ‘gooiden we stuurhutchillings’: we maakten sudoku’s en kruiswoordpuzzels, hangend op de bank met een bakje macaroni met kaas op schoot en een leuk muziekje op de achtergrond. Er moest wel nog een beetje gewerkt worden: we stuurden om de beurt en ieder uur controleerden we de watermaker en vulden we het logboek en onze positie op de kaart in. Ik vond het één van de leukste wachten van de afgelopen maanden. We hebben ons meteen weer aangemeld voor de komende avond- en ochtendwacht. Zodat de rest aan school kan, uiteraard.
Marit