Vandaag kwam er helaas al weer een einde aan deze prachtige en relaxte survival. Nadat ik werd gewekt en bijna uit mijn veel te kleine hangmat viel, liep ik met mijn verbrande lichaam uit onze half ingestorte hut om maar eens naar het ontbijt te gaan. Helaas was dit weer de havermout van eergisteravond, waarvan we allemaal een klein traumaatje hadden opgelopen. Nadat we onze hutten hadden opgebroken en alles opgeruimd was, hadden de indianen nog een groot vuur gemaakt van onze gebruikte palmboombladeren. Daarna hebben we toch nog even kunnen genieten van de zon voordat we werden opgehaald en terug gingen naar de boot. Zoals verwacht stond er bij aankomst een lange rij voor de wc’s, want je behoefte zo midden op een eiland doen is niemands favoriete bezigheid. Toen alle tassen waren gecheckt op kakkerlakken en zandvrij gemaakt waren, was het zover om het schip klaar te maken voor vertrek. Daar voeren we dan, weg van een van de mooiste plekjes ter wereld, op naar Panama waar ons nog een groot avontuur staat te wachten met de eigen reis.
Kiri