Vanochtend werd ik een beetje verward wakker in mijn nieuwe bedje na de enorm chaotische huttenwissel van gisteren. Vandaag is de grote dag: we verlaten Kaapverdië en we beginnen aan onze eerste grote oversteek. Ik had gelijk wacht van 13:00 tot 17:00 uur. Het was supermooi weer en lekker warm, perfect om de mast in te gaan. Ik was nooit hoger dan platform één gekomen tijdens het varen, dus dit werd de eerste keer voor mij. Klimmend naar boven was het uitzicht al heel mooi. Nu ben ik tot het tweede platform gekomen en heb ik daar zelfs de stagzeilen uitgepakt en de razeilen rechtgetrokken. Na de klusjes die we moesten doen in de mast konden we pas echt even genieten van het uitzicht helemaal bovenin de mast. En wauw, dat was echt heel vet! Het zonnetje scheen op de oceaan en er was een zachte warme wind. Achter ons werd het mooie Afrika steeds kleiner terwijl we voor ons alleen maar water zagen: ons uitzicht voor de komende weken. Na te hebben genoten in de mast en mijn boekje voor Engels te hebben gelezen bij de ondergaande zon, kwam het gevoel: ik ben thuis.
Inge