Vandaag liep ik voor de allereerste keer een extra wacht in de andere wachtploeg. Dit vond ik erg leuk. De andere wacht is erg druk, gezellig en vol. We stonden dan ook met z’n allen op de brug muziek te luisteren en te zingen. Wieske deed samen met Anouk een aantal koprollen over het dek en het was veel lachen, gieren, brullen. Een half uur later stond ik ineens in mijn eentje op de brug achter het roer. De zon ging onder, de lucht werd zacht roze en licht van kleur. De maan liet haar gezicht zien en even later stond de hemel vol met sterren. Anna kwam terug boven, het was etenstijd. We aten broodjes Nutella en hadden liefde voor de ossenworst die we op andere broodjes hadden gedaan. We zongen keihard mee met de muziek, totdat de box leegging en de muziek overging in luisteren naar onze gekke gesprekken, afgewisseld met het geluid van de fluisterende zee.
En toen, poef, was het alweer negen uur, mocht ik alweer van de brug af, en was de dag voorbij. Het leven gaat snel, zeker als het naar je zin hebt. Het leven is intens mooi, prachtig en gelukkig vol met kleine bijzondere momenten als deze.
Jasmijn