Ergens ver weg van al het andere, goed verborgen achter de puntige rotsen die de kust van Bermuda bewaken, ligt St. George. Een typisch Engels veredeld dorp met (ik gok) zo´n 501,83 inwoners. Er loopt dagelijks niet meer rond dan oude mannen met baarden en houthakkersjassen, vrouwen met boodschappentassen en brave leerlingen die in uniform op de schoolbus wachten. Een rustig dorp dus met nog rustigere straten. Totdat er vandaag ineens iets van 34 smurfen in rode zeiljassen de supermarkt bestormden met hun zoet-hongerige buikjes. Toen de supermarkt beroofd was van al het lekkers dat het hele dorp eigenlijk had moeten voeden, begon de tweede roofactie van de smurfen. Ze bezetten het dorpsplein en elke droge plek daar omheen en namen de dorpelingen al hun WiFi af. De vrouw van de ijssalon schold op ze, maar zelfs dat kon ze niet verdrijven. Tot de klok vier uur sloeg en de rode smurfen voldaan met hun tassen vol snoep terug liepen naar hun blauwe thuis waar Papa en Mama op ze wachtten.
Caya