Ik voel me als een vogel. Gevangen in de kooi met de naam Thalassa. Gevangen, op een plek, waar ruimte teveel is voor ontwikkeling en ruimte tekort om te doen waar ik behoeftes heb liggen. Als een vogel, die niet kan vliegen in een open en grote ruimte. Als een vogel die niet kan vliegen in een ruimte, die bedoeld is als start en landingsbaan voor vogels en waar elke dag weer, wordt geleerd om te vliegen. Ik voel me als een vogel die zijn vleugels niet wil spreiden en in de plaats daarvan zijn poten op een gripplaat wil voelen. Want deze ongevleugelde vogel heeft een skateboard gekocht om meer te kunnen dan alleen vliegen. Deze vogel wil vliegen met zijn pootjes en zijn tenen in de hardheid van de grip krommen. Deze vogel kan alles, alles wat hij maar wil! Deze vogel kan alles behalve één ding. Deze vogel wil leren skaten door de ruimte heen, in een klein kooitje waar zout, schommeling en tegenslag het voor het zeggen hebben. Maar ondanks alle tegenslagen kan je, als je heel erg goed oplet, een klein bruin vogeltje van stuurboord naar bakboord zien sjezen. En deze vogel, geniet volop.
Challas, coole Caïa 😉
(Ik heb een skateboard gekocht in Panama en daar ben ik heel blij mee.)